- 'Γιατρέ μου, αποφάσισα να...
πάω να την βρω στο πατρικό της. Παίρνω λοιπόν το λεωφορείο...'
Εκείνη την ώρα τον διακόπτει ο γιατρός:
- 'Δεν βοηθάς, δεν βοηθάς! Τι λεωφορείο πήρες, αστικό, υπεραστικό;'
- 'Μα καλά γιατρέ μου, αυτό είναι το πρόβλημα τώρα; Πήρα υπεραστικό.'
- 'Α! ωραία, τώρα το κατάλαβα! Συνέχισε.'
Ο ασθενής λοιπόν, με την απορία σχηματισμένη στο πρόσωπό του, συνεχίζει την αφήγησή:
- 'Φθάνοντας λοιπόν γιατρέ μου στον σταθμό, αποφασίζω ότι καλό θα ήταν να πιω ένα καφέ πριν συνεχίσω.'
Τότε τον διακόπτει και πάλι ο γιατρός, λέγοντας του:
- 'Δεν βοηθάς, δεν βοηθάς. Τι καφέ ήπιες, ελληνικό, φραπέ, καπουτσίνο;'
Φανερά εκνευρισμένος ο ασθενής του απαντά:
- 'Μα καλά γιατρέ μου, τι σχέση έχει αυτό τώρα με την υπόθεση;'
- 'Ε! μα πως; Θα μας βοηθήσει να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη
εικόνα της υπόθεσης.'
- 'Ήπια ελληνικό διπλό, και είχε και τρεις φουσκάλες!!!'
- 'Ρε! τι `ναι τούτος;', σκέφτεται ο ασθενής καταλαβαίνοντας ότι κάτι δεν πάει καλά με τον γιατρό. Οπότε ο ασθενής συνεχίζει:
- 'Γιατρέ, να σου κάνω και εγώ μια ερώτηση για να δω αν έχεις καταλάβει το πρόβλημά μου;'
- 'Βεβαίως, σε ακούω.'
- 'Τι είναι τριγωνικό, μαλλιαρό και το έχουν οι γυναίκες ανάμεσα στα πόδια τους;'
Ο γιατρός λοιπόν του απαντά γρήγορα και με σιγουριά:
- 'Το αιδοίο!'
Και ο ασθενής του απαντά με ικανοποίηση:
- 'Γιατρέ μου, δεν βοηθάς, δεν βοηθάς. Της μάνας σου, της αδερφής σου ή της θειας σου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου